Onderwater
Curaçao is onder water misschien nog wel mooier dan erboven. Duiken is daarom ongekend populair en helemaal niet moeilijk. Je zweeft gewichtloos in een wereld van glashelder water, gekleurde koralen, tropische vissen en hier en daar een scheepswrak. Het enorme gezonken textielschip Superior Producer is één van de meest waanzinnige onderwaterattracties van het eiland. Op dertig meter diepte zwem je de stuurhut in en zie je hoe 57 meter gezonken staal zich uitstrekt over de kleurrijke zeebodem. Absoluut een levensorgasme. Een introductieduik bij Atlantis Diving is dus wel het minste dat je aan jezelf verplicht bent. Eenmaal begonnen is de kans op verslaving groot en voordat je het weet (binnen zo'n zeven duiken) heb je je officieel erkende PADI-duikbrevet, waarmee je overal ter wereld kunt gaan duiken. Als je het eiland na je stage zonder zo'n duikbrevet verlaat krijg je van de douane een oud-Antilliaanse en zeer pijnlijke oorvijg. Terecht, vinden wij.

Avontuur
Als je afgedaald bent in de diepten van de oceaan (of het uitgaansleven), waarom dan niet ook naar het hoogste punt van Curaçao: de Christoffelberg? Beklimmen dat ding, en het onvoorstelbare uitzicht op de top bewonderen; maar wel met de juiste voorbereiding. Begin ‘s ochtends vroeg (het liefst om 8 uur, als het Christoffelpark opengaat), draag goede wandelschoenen (dus géén Reefs of andere slippers!), smeer je royaal in en neem veel water mee. Onderschat de zwaarte van de klim niet en ga zéker niet klimmen met een kater! In hetzelfde Christoffelpark is het ook uitstekend mountainbiken, net als aan de andere kant van het eiland bij Caracas Bay Island. Daar verhuren ze naast de terreinfietsen ook kayaks, kano's en jetski's. Dé plek voor actievelingen, dus. Hoewel je Dutch Dream in Landhuis Papaya ook niet moet uitvlakken. Dit is de organisatie waarmee je de meest uiteenlopende outdoor-activiteiten kunt ondernemen. Of het nou gaat om een jeepsafari, ruige klim- of hikingtochten, of kayakken in de azuren Caribbean, Dutch Dream maakt er een ware belevenis van. Wil je het ruige binnenland bewonderen? Neem dan contact op met ‘Uniek Curaçao'. Natuurmens Theo van der Giessen kent het eiland als geen ander.

Rondje Westpunt
Leuke dagen kunnen er niet genoeg zijn, en met een ‘rondje Westpunt' zit je altijd goed. Deze klassieke dagtrip brengt je langs een aantal bijzondere attracties, en is érg leuk om te doen. Langs de Weg naar Westpunt vind je historische landhuizen als Papaya en Daniël (heerlijk eten!). Bij Hofi Pastor kun je wandelroutes volgen (de langste duurt bijna een uur) langs veel mooie oude tropische bomen. Even verderop is de vlakte van San Pedro, waar rondcrossen in een gehuurde jeep enorme rode stofwolken en dikke pret veroorzaakt. Bijna nog leuker is Shete Boka. Hier zie je gigantische golven met indrukwekkend geweld op de Noordkust beuken. Enkele kilometers westwaarts is Jaanchi's, een intiem restaurantje waar je onder meer leguaan kunt eten. (Gefokte leguanen, want wilde leguanen zijn beschermd!) Aan het twee penissen bezittende reptiel wordt een potentieverhogende werking toegeschreven. Ik zou er m'n geld niet op inzetten, maar het smaakt best lekker (naar kip). De reis gaat verder naar Westpunt. Vanuit een gezellig barretje (waar je die leguaan kunt wegspoelen) heb je een paradijselijk uitzicht over de zee, de vissersbootjes en de springers bij Playa Forti. Via de weg langs de zuidkust kun je nu weer terug. Dit is het moment om naar Knip, Santa Cruz of een van de andere eerder genoemde baaitjes te gaan. Als je bruin en uitgerust weer in de auto stapt is het tijd om je te vergapen aan het even bergachtige als duizelingwekkende uitzicht bij Santa Martha. Wow. Een paar jaar geleden werd elders op het eiland een snackbarhouder aangehouden wegens het verkopen van broodjes flamingo. Hij was strafbaar, want de roze vogels horen bij Landhuis Jan Kok te staan, waar het schijnt te spoken. Wellicht zijn de rusteloze geesten van opgegeten flamingo's hier debet aan.

De stad in
Stadswijken Punda en vooral Otrobanda zijn de laatste jaren flink gerenoveerd. Dit is ook de plek waar we de meeste studentenhuizen bouwen. Vanuit je bed rol je via het Waaigat zo het centrum in. Je kunt er eindeloos shoppen bij de vele goedkope kledingwinkeltjes of op de drijvende markt, een verzameling Venezolaanse groente- en fruitbootjes. De Pontjesbrug die Punda en Otrobanda verbindt zwaait enkele malen per dag open om bijvoorbeeld grote cruiseschepen de haven in te laten. Het Van der Valk-hotel bij de ingang van de haven is trouwens het enige hotel ter wereld dat verzekerd is tegen aanvaringen met cruiseschepen.
Vanuit restaurant / bar de Gouverneur heb je naast heerlijk eten een prachtig uitzicht over de Annabaai. De historische architectuur in Punda en Otrobanda is zonder meer de moeite waard. Waarom alle huizen zo'n blije kleur hebben? Het verhaal gaat dat een 18de-eeuwse gouverneur hoofdpijn kreeg van de smetteloos witte geveltjes die de zon weerkaatsten en daarom een wet uitvaardigde die iedereen verplichtte zijn huis te schilderen. Minder bekend is dat deze gezagsdrager aandelen bezat in de verffabriek. Wijlen knuffeljunk Herman Brood wist met verf ook wel raad. Als je goed oplet is zijn graffiti her en der waar te nemen.

Cultuur
Je zou niet met jezelf kunnen leven als je tijdens je stage niet wat cultuur geproefd had, en daarvoor ben je in de stad aan het juiste adres. Wie denkt dat cultuur op Curaçao zoiets betekent als beschilderde kokosnoten en weefgetouwen van cactushout zit mis. Ga maar eens naar museum Kura Hulanda, waar de tentoonstelling over de slaventijd zoveel impact heeft dat menig bezoeker met betraande ogen achter de Oakley weer naar buiten komt. Niet overslaan. Een andere absolute aanrader is het Maritiem Museum, in een schitterend gerenoveerd pand in de wijk Scharloo. Deze nieuwe attractie geeft je op een knappe en overzichtelijke manier een fascinerend beeld van Curaçao's roerige zeevaartgeschiedenis. Er is veel multimedia gebruikt, en samen met oude kaarten een scheepsmodellen brengt dat het verleden verrassend tot leven. Ook de wisselende tentoonstellingen zijn de moeite waard. Curaçao kent sinds 1651 een Joodse gemeenschap, en als je daar meer over wilt weten moet je naar het Joods Cultuurhistorisch Museum, dat deel uitmaakt van de Synagoge. Dit is een van de mooiste oude gebouwen van het eiland. Het Curaçao Museum brengt de historie van Curaçao verdienstelijk in beeld en toont daarnaast het werk van lokale kunstenaars. Teatro Luna Blou biedt film, theater en cabaret.

Haaien
Onder het motto ‘laat een ander ook eens wat proeven' kun je bij het Seaquarium haaien uit je hand laten eten door een gaatje in een plexiglas scheidingswand. Zwemmen met dolfijnen mag je niet overslaan; toeristisch, maar indrukwekkend en leuk. Aan de oostkant van het eiland vind je de Ostrich Farm. Deze ecologische struisvogelboerderij biedt naast een onderhoudende rondleiding heerlijke struisvogelgerechten. Je kunt nog nét niet de vogel aanwijzen die als leverancier van jouw carpaccio moet dienen.

En verder nog…
We willen niet de indruk wekken dat bezienswaardig Curaçao een hapklare brok is die je in zijn geheel achteroverwerkt door alle attracties in dit artikel af te gaan. Er is nog veel meer (zoals de grotten van Hato of Den Paradera Herb Garden), maar dat moet je zelf maar ontdekken. Let in ieder geval op de evenementen die elke week aangekondigd worden in de gratis uitgaansgids K-Pasa. Een ‘major event' is bijvoorbeeld het carnaval, een uitzinnig feest met eraan voorafgaand het Tumbafestival, een soort nationaal songfestival voor de beste carnavalskraker, en als apotheose de Gran Marcha, een extatische optocht door de straten van Otrobanda. Zingen, dansen, drinken, vrijen. Wat een feest. Net zoals het hele eiland eigenlijk. Weet je zeker dat je naar huis gaat na je stage?

4000 jaar geschiedenis in 135 woorden
Tot de 20ste eeuw is Curaçao qua geschiedenis vergelijkbaar met veel andere Caribische eilanden: eerst een paar duizend jaar bewoond door Indianen tot de ‘ontdekking' door de Spanjaarden, daarna veroverd door een andere Europese grootmacht (in dit
geval Nederland), commercieel opgebloeid door de gruwelijke slavenhandel en daarna in het slop geraakt. De Curaçaose economie kreeg pas in 1918 weer vleugels door de opening van de Shell-raffinaderij. Die bracht veel welvaart, werkgelegenheid en immigranten van over de hele wereld. Het succes nam pas af in de jaren ‘60. Op dertig mei 1969 bereikte de economische en raciale frustratie (alle machtsposities waren tot dan toe in Nederlandse blanke handen) een dieptepunt met rellen en plunderingen in Willemstad. Die werden hardhandig neergeslagen, maar brachten op termijn wel maatschappelijke veranderingen teweeg. In 1973 werd de eerste zwarte Minister-president verkozen.